De vraag die bij de start van de bijeenkomst snel naar voren komt: ‘Ervaren alle Eindhovenaren anno 2021 nog wel dat zij kansen hebben op een goede toekomst in de stad?’ Huizenprijzen stijgen en de kloof tussen theoretisch en praktisch geschoold lijkt steeds groter te worden in de stad. Was dat vroeger anders? Deelnemer Leoni denkt van wel. ‘Mijn grootvader was landarbeider, mijn vader had een baan bij Philips in de fabriek en mede dankzij het Philips-Van der Willigen Fonds kon ik gaan studeren.’
‘We zijn onze trots verloren’, vult Nico aan. ‘De laatste jaren is er zoveel focus vanuit de stad op design en High Tech, dat het lijkt of de ‘gewone’ productiemedewerker, de stratenmaker of verpleegkundige niet meer belangrijk is’.
Het reisgezelschap is het er over eens dat juist het gevoel van ‘trots zijn op wie je bent en waar je vandaan komt’ belangrijk is. En misschien wel een randvoorwaarde voor mensen is om zich überhaupt te realiseren dat ze kansen mogen pakken. Dat ze aan tafel mogen zitten waar de beslissingen over de welvaartsverdeling worden genomen.